De opeenvolgende sluitingen van de steenkoolmijnen van Zwartberg (1966), Waterschei (1987) en Winterslag (1988) betekenden een zware economische en sociale klap voor Genk. Stad en regio stonden voor de uitdaging om duizenden nieuwe banen te scheppen en het stedelijk weefsel opnieuw vorm te geven. Ook vandaag, met de sluiting van de Fordfabriek, moet de stad op zoek naar duurzame alternatieven voor de verouderde, grootschalige industriële economie.

De stad vormt de mijnsite van Waterschei, ten noorden van het stadscentrum, om tot een bedrijven- en wetenschapspark voor de kennisindustrie. Het masterplan van HUB bakent verschillende bouwclusters af gegroepeerd rond een vroeg-20ste-eeuws mijngebouw. Het vormt de monumentale toegangspoort tot de site. Het plan stelt eisen qua bouwhoogten en volumes, maar laat veel vrijheid toe in het ontwerp van de afzonderlijke gebouwen. POLO Architects won de wedstrijd voor de bouw van 'IncubaThor' of een dienstencentrum voor starters en spin-offs gewijd aan innovatie en onderzoek op Cluster 1. Het eerste deel van Cluster 1 is voltooid, terwijl het tweede deel voorzien is vanaf 2017.

fotografie: Yannick Milpas

Het ontwerp is het resultaat van een zoektocht naar een juiste positionering en oriëntatie van het gebouw tegenover het oude mijngebouw. Het creëert bijzondere perspectieven op het erfgoed door uitsnijdingen uit het basisvolume. Een eerste uitsnijding in de zuidwestelijke hoek van het volume creëert een overdekt voorplein. Het markeert de monumentale toegang tot het gebouw. De bezoeker betreedt 'IncubaThor 'met het indrukwekkende mijngebouw als decor. De tweede uitsparing vormt een semipubliek en doorwaadbaar 'werkerf', een gemeenschappelijke en informele ontmoetingsruimte. Het werkerf ligt boven een half ingegraven parkeerruimte van twee bouwlagen. Van op het verhoogde maaiveld ontstaan gecontroleerde doorzichten naar het mijngebouw. In de volgende fase wordt ook het tweede bouwdeel ingeplugd op het erf.

De kantoren en onderzoekruimten werden variabel ingedeeld. Afhankelijk van de wisselende noden van de startups kan men verschillende configuraties en groottes innemen. Er werden tevens landschapskantoren ingepland voor vruchtbaar coworking. Nabij de inkomzone zijn 2 vergaderruimtes beschikbaar en een lunchruimte. Het 'slim generisch plan' groepeert de ruimtes voor sanitair, berging en technieken in een lange strook in de kern van het gebouw. De circulatie is perifeer gelegen langs de noordgevel en kijkt op het werkerf.

Om te zorgen voor een aangename werksfeer zijn de kantoorruimtes voornamelijk aan de zuidzijde van het gebouw gelegen. De horizontale, betonnen lamellen aan de buitenzijde van het gebouw filteren het licht en beschermen tegen de zon. De oost- en westgevels hebben een meer gesloten karakter, met ritmisch geschrankte raamopeningen die zichten kaderen op het postindustriële landschap.