Het hoekperceel bevindt zich op een geprivilegieerde plek langsheen de kleine ring rond Brussel. Het bestaande kantoorgebouw voldoet technisch niet langer aan de huidige normen en wordt afgebroken. Ook de beperkte vrije verdiepingshoogten is een knelpunt voor hergebruik. Het gebouw maakt plaats voor een hoogwaardig, duurzaam kantoorgebouw dat de leef- en werkkwaliteit van zijn gebruikers centraal zet.

OPEN HUIS

Het kantoorgebouw van de 21ste eeuw moet voldoen aan de ambities en wensen van de hedendaagse ‘bewoner’ en inzetten op een verhoogde belevingswaarde. De metafoor van het ‘open huis’ zorgt ervoor dat het vastgeroeste idee van een kantoorgebouw wordt bijgesteld naar een plek waar gewerkt én geleefd wordt.

Drie ingrepen zorgen voor de realisatie van dit idee. Allereerst wordt een verhoogde transparantie mogelijk gemaakt door het ruimtelijk samenvloeien van het gelijkvloers en de lager gelegen tuinverdieping. Daarnaast wordt één centrale kern voorzien in de oksel van het gebouw. Hierdoor worden de samenhorigheid en flexibiliteit verhoogd en ontstaan er interessant diagonale zichten naar de stad en de tuin. Tenslotte verbinden vides met interne trappen de verdiepingen doorheen het gebouw. Dit creëert een grotere samenhorigheid en interactie tussen werknemers door hun onderlinge fysische en mentale afstand te verkleinen.

TWEE GEZICHTEN

Het verschil in oriëntatie en karakter van de omliggende straten bepaalt het gevelontwerp en zorgt voor een gebouw met twee gezichten. Aan de Jozef II-straat is een introverte gevel gewenst terwijl de gevel aan de Kunstlaan een extravert karakter vereist. Hier bevinden zich genereuze verdiepingshoge glaspartijen met gevlochten metalen gordijnen die de metafoor van het ‘open huis’ onderstrepen.

Op niveau van het maaiveld wordt de gevel teruggetrokken ten opzichte van de rooilijn. Hierdoor gedraagt het hoofdvolume zich als een autonoom ‘zwevend’ volume en wordt een mooi zicht op de binnentuin gecreëerd.

Een bijzondere materialiteit is nodig om de vooruitstrevende kwaliteiten van het gebouw zichtbaar te maken in de lange rij van anonieme gebouwen. Het resultaat is een gebouw opgetrokken in glas en gebroken wit architectonisch beton met roestvrije stalen gordijnen.

beelden: POLO Architects